Montenegro.

Het is weer reisdag en wij vertrekken met Onno en Jeanne. Als we de stad uitrijden kunnen we uit de hoogte nog een laatste blik werpen op de prachtige vestingstad Dubrovnik. Het regent vandaag en de voorspellingen zijn niet best voor deze week. We zien niet veel van het mooie uitzicht langs de corniche.

Montenegro heeft nog een echte grens, waar we alle papieren moeten laten zien.
De baai van Kotor, een Unesco Werelderfgoed, blijft helaas verborgen in de wolken. Omdat het steeds harder gaat regenen heeft het geen zin om een leuk dorpje als Perast te bezichtigen. Er stroomt water over de weg en in een tunnel blijft zelfs water staan. De lokale chauffeurs rijden als coureurs en het wordt een beetje spannend.

Dan staan er auto's vast in het water. Wij kunnen net op tijd uitwijken naar de weghelft van de tegenliggers, maar de caravan van reisgenoot Bas kan geen kant op. Hij staat vast achter een wagen die in een put gezakt is. Olga moet uitstappen, kniediep in het water, om te kijken bij het achteruitrijden.
Gelukkig komt iedereen veilig maar vermoeid op de camping.

Morgen is een rustdag, een zg stranddag.
Als de golven niet te wild zijn ga ik wel een eindje zwemmen. Je bent tenslotte niet elke dag in Montenegro!