Haworth en de Brontës.

Het was heel stil, vannacht, op de eenzame heuvel waar de camping ligt. Ik hoorde geen levend wezen, tot ik even wakker werd van een zacht krassen langs het raam en een stem die fluisterde : 'Laat mij naar binnen! Ik was verdwaald op de hei!' Een bleek handje strekte zich uit naar het raam. ..

Vandaag hebben we meer dan 16 km gewandeld: eerst naar de pastorie van de Brontës om die te bezichtigen. Het meeste meubilair is origineel, ook het servies, de boeken, kledingstukken, tekeningen en schilderijen van Branwell.
Na een ploughmans lunch deden we nog een stuk van de Brontë Walk. Wat bijzonder, om hier te zijn en over de wilde hei te lopen, waar mijn heldinnen hun inspiratie opdeden!
Na een hele dag Haworth klommen we de heuvel weer op naar de camping. Al die frisse lucht hier doet goed. Af en toe hoor je de schrille fluit van de stoomlocomotief die door het dal rijdt. Boven de bloeiende hei gaat de zon in rode en paarse tinten onder. Weer een mooie dag!

Morgen gaan we oostwaarts, naar Castle Howard.