Alvito.

Gisteren zagen we op de camping veel blauwe eksters, die houden van de steeneik. Vandaag zagen we ook  veel kurkeiken onderweg,  die hier gedijen in de warmte. Onder de bomen is het gras nog zo groen en bespikkeld met bloemen. Koeien en schapen grazen op hun gemak.

Portugal exporteert nog steeds massaal kurk. De Portugees houdt dan ook niet van wijn met een schroefdop.

De schors wordt verwijderd met een bijl door vaklieden. Met witte verf wordt het jaartal van de laatste oogst op de boom gekalkt. Pas na vijfentwintig jaar is de eerste oogst, die niet gebruikt kan worden. Daarna oogst men elke acht jaar. De bomen zijn beschermd sinds de veertiende eeuw, en mogen niet gekapt worden. 

We passeren onderweg twee mooie vestingsteden. Elvas, met hoekige bastions en ravelijnen, en een aquaduct om de stad van water te voorzien.

Estermoz, met muren, torens en huizen van marmer. De stad is na Carrara de grootste exporteur van het witte goud. 

Evora is een bezienswaardigheid, morgen is er een excursie met de bus.

Nu kamperen we aan een stuwmeer in een groot vogelreservaat. Hier zitten ijsvogels, de hop, bijeneter en grote trap.